Hiri – kur të duhet më shumë
10. tetor e premte
“Të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje” Hebrenjve 4:16
Gjatë Luftës së Dytë Botërore, Corrie Ten Boom dhe familja e saj hollandeze fshehën shumë judenj nga nazistët. Përfundimisht, ajo u kap dhe u fut në një kamp përqëndrimi ku pa lloj-lloj mizorish, duke përfshirë edhe vdekjen e babait dhe motrës së saj. Më pas, ajo u lirua aksidentalisht. Por ajo nuk u hidhërua kurrë në zemër. Madje ajo e fali burrin që vrau familjarët e saj.
Dikush e pyeti atë se si ajo mundi t’i duronte ato ditë të errëta dhe të qëndronte e dashur, falëse dhe zemërmirë. Ajo u përgjigj me një histori se si, kur ajo ishte vajzë e vogël, babai i saj e çonte në trena përgjatë gjithë Europës. Ai gjithmonë e blinte biletën disa javë para udhëtimit, por nuk do ta linte ta mbante deri sa të hipnin në tren. Kjo sepse ajo ishte e vogël dhe ai nuk donte që ajo ta humbiste ose ta harronte në shtëpi. Por kur babai i saj shihte dritat e trenit që i afroheshin stacionit, ai do t’ja jepte biletën dhe ata do të hipnin së bashku. Corrie tha: “Arsyeja se pse ti nuk mund ta kuptosh se si unë fala atë që më vrau familjen, se si nuk u mbusha me hidhërim…është sepse ashtu si babai im dhe biletat e trenit, Perëndia nuk na e jep hirin që na nevojitet deri sa të jemi duke hipur. Por nëse ti kalon diçka si ajo që kalova unë, të siguroj se hiri i Perëndisë do të jetë aty që të të ndihmojë ta kalosh luginën e errët e të vazhdosh me kokën e ngritur lart dhe me zemrën të mbushur me dashuri.
